Przesłuchania w ciemno sezonu 23 trwały Głos W poniedziałek wieczorem wybuchła bitwa królewska nad pewnym czterokrzesłowy obrót, którego niższe tony tak zaimponowały Chance the Rapperowi, że usłyszał w nich echa Whitney Houston. Czy byłeś równie olśniony? Obejrzyj występ, o którym mowa poniżej, a po przejrzeniu wszystkich artystów, którzy wystąpili tego wieczoru, możesz podzielić się swoimi uwagami w komentarzach.
Mariah Kalia (Team Chance), „idontwannabeyouanymore” — ocena: B+ | Ta 17-latka z Mississippi — mile widziany dodatek do sezonu, w którym biorą udział zawodnicy z osobowością plus — wystąpiła we wspaniałej wersji przeboju Billie Eilish, w jednej minucie pikantnej i emocjonalnej, w następnej tak oddychającej jak szept. „Słyszałem młodą Amy Winehouse” w tym występie, powiedział Niall w nadziei, że uda mu się wygrać z koleją dwóch krzeseł.
Kylee Dayne (Team Blake), „Fallingwater” — klasa: B | Co zaskakujące, nikt nie zwrócił się do tej nastolatki z Teksasu w okularach prawie do samego końca jej okładki Maggie Rogers – potem wszyscy Blake, Niall i Chance. Ja zostałam sprzedana dużo wcześniej, zachwycona płynnym wokalem Kylee w lżejszych częściach utworu i mocą, którą włożyła w swój pasek. Niall porównał ją do Florence (sławy + the Machine), Chance nazwał ją „podręcznikową definicją gwiazdy”, ale nie mogli konkurować z piankowym palcem Blake’a „Pick Me”.
Gina Miles (Drużyna Nialla), „Ten, który uciekł” — Ocena: B+ | Choć mówiąc, ta 18-latka mówiła tak cicho, że można było się zastanawiać, czy naprawdę chce, żeby ktoś ją usłyszał, śpiewała znacznie głębszym, bogatszym, mocniejszym głosem. Nerwy mogą być problemem dla Giny — trzymała mikrofon, jakby go dusiła — ale jej emocjonalne wykonanie przeboju Katy Perry, które śpiewała, zapowiadało wielką obietnicę.
Kason Lester (Team Blake), „To jeszcze nie koniec” — ocena: C | Zanim ten hodowca truskawek z małego miasteczka zaczął tworzyć okładkę Daughtry, miałem duże nadzieje; jeśli ktoś może Patrzeć tak jak powinni dawać czadu, tak zrobił Kason. Ale kiedy już wszedł na scenę, meh. Blake uwielbiał „chropowaty, skwierczący” dźwięk swojego głosu. Nie byłem jednak pewien, czy rzeczywiście skwierczało. Cały występ sprawiał wrażenie, jakby samolot leciał po pasie startowym, a potem tak naprawdę nigdy nie startował.
JB Somers (zespół Kelly), „A Case of You” — ocena: C | Ten były dzieciak teatralny, obecnie 31-letni piosenkarz i autor tekstów z Nashville, zadedykował swoją interpretację klasyka Joni Mitchell zmarłej siostrze, która zachęciła go do zajmowania się muzyką. Kelly i Chance byli zachwyceni fakturą jego głosu, ale cała ta sprawa trochę mnie zmroziła. (Czy jestem martwy w środku?) Kilkakrotnie brzmiało to tak, jakby występ był o krok od zejścia z torów.
Ray Uriel (szansa zespołowa), „Przebłysk nas” — ocena: C | Ray, 24-letni analityk danych, który odrzucił swoje muzyczne aspiracje, by pomóc samotnej matce w wychowywaniu rodzeństwa, nie doczekał się zmiany krzesła, dopóki czas się nie skończył — i mogłem usłyszeć, dlaczego. Wchodził wysoko, schodził nisko, szedł wszędzie… oprócz dużych. Jego trener zauważył również, że było kilka niepewnych momentów. Zdecydowanie mięso armatnie do bitew.
Alyssa Lazar (Chance zespołowa), „Może jestem zdumiony” — ocena: nie dotyczy | Przepraszam, ale to przesłuchanie było tak, tak, tak skrócone, że nie mam pojęcia, jaką ocenę wystawić. Czy w ogóle słyszeliśmy, jak śpiewa całą linijkę? Wolałby pominąć piankowy palec Blake’a lub setne przypomnienie, że to jego ostatni sezon lub jedno i drugie, i faktycznie ocenić zawodnika.
Rachel Christine (Team Kelly), „Nieproszony” — klasa: B | Ten alternatywny artysta uderzył w kilka uderzeń zwalniających podczas walki z Alanis Morissette, ale w większości zapewnił płynny występ. Co więcej, kiedy stała się duża, osiągnęła naprawdę dużą skalę — a jeśli to jej upodobanie, powinna być w stanie regularnie serwować bombastyczne tłumy. (Racja?) Ponieważ Kelly oferowała rzeczywistą radę w swoim tonie – bądź bardziej dzika, mniej kontrolowana – Chance nie zniósł… no wiesz.
Cait Martin (Team Kelly), „Tak jak było” — ocena: A- | Chociaż nie byłem zachwycony sposobem, w jaki ta 32-letnia lektorka reinterpretowała przebój Harry’ego Stylesa jako balladę – oryginalna forma utworu jest trudna do ulepszenia – zaśpiewała to do diabła, oferując biegi dla dni i głos czysty jak dzwon, który właśnie otrzymał Windex. Posłuchaj poniżej, aby zobaczyć, czy zwrot czterech krzeseł daje ci takie same wibracje Whitney, jak Chance.
Co sądzisz o poniedziałkowych próbach — aw szczególności o Cait? Wyluzuj w komentarzach poniżej po głosowaniu w poniedziałkowej ankiecie.
J'adore les séries télévisées et les films. Fan de séries des années 80 au départ et toujours accroc aux séries modernes, ce site est un rêve devenu réalité pour partager ma passion avec les autres. Je travaille sur ce site pour en faire la meilleure ressource de séries télévisées sur le web. Si vous souhaitez contribuer, veuillez me contacter et nous pourrons discuter de la manière dont vous pouvez aider.
Kason Lester (Team Blake), „To jeszcze nie koniec” — ocena: C | Zanim ten hodowca truskawek z małego miasteczka zaczął tworzyć okładkę Daughtry, miałem duże nadzieje; jeśli ktoś może Patrzeć tak jak powinni dawać czadu, tak zrobił Kason. Ale kiedy już wszedł na scenę, meh. Blake uwielbiał „chropowaty, skwierczący” dźwięk swojego głosu. Nie byłem jednak pewien, czy rzeczywiście skwierczało. Cały występ sprawiał wrażenie, jakby samolot leciał po pasie startowym, a potem tak naprawdę nigdy nie startował.
Ray Uriel (szansa zespołowa), „Przebłysk nas” — ocena: C | Ray, 24-letni analityk danych, który odrzucił swoje muzyczne aspiracje, by pomóc samotnej matce w wychowywaniu rodzeństwa, nie doczekał się zmiany krzesła, dopóki czas się nie skończył — i mogłem usłyszeć, dlaczego. Wchodził wysoko, schodził nisko, szedł wszędzie… oprócz dużych. Jego trener zauważył również, że było kilka niepewnych momentów. Zdecydowanie mięso armatnie do bitew.
Rachel Christine (Team Kelly), „Nieproszony” — klasa: B | Ten alternatywny artysta uderzył w kilka uderzeń zwalniających podczas walki z Alanis Morissette, ale w większości zapewnił płynny występ. Co więcej, kiedy stała się duża, osiągnęła naprawdę dużą skalę — a jeśli to jej upodobanie, powinna być w stanie regularnie serwować bombastyczne tłumy. (Racja?) Ponieważ Kelly oferowała rzeczywistą radę w swoim tonie – bądź bardziej dzika, mniej kontrolowana – Chance nie zniósł… no wiesz.
