Czerwiec jest synonimem wyzwolenia. 19 czerwca 1865 roku, dwa lata po proklamacji wyzwolenia prezydenta Lincolna, wojska Unii ogłosiły prawie 250 000 wcześniej nieprzytomnych Afroamerykanów w Teksasie, że są wolni. Ponad półtora wieku później, w 2021 roku, dzień ten został oficjalnie uznany za święto federalne.
Reprezentacja Afroamerykanów na ekranie
Doświadczenia Afroamerykanów pokazują, co to znaczy mieć wolność na wiele sposobów – w naszych fryzurach, naszym języku, naszej muzyce, naszej diecie, naszym sposobie ubierania się, a zwłaszcza w naszych ukochanych filmach i serialach telewizyjnych. Reprezentacja kinowa pozwoliła czarnym ludziom spojrzeć na siebie poprzez ukochane postacie, które wydają się im znajome, a poprzez te postacie dajemy sobie pozwolenie na poczucie siły i uwzględnienie przypływów i odpływów naszej własnej indywidualności, przejmując wolność poprzez nową narrację w naszych rękach .
Arcydzieła z czarnymi postaciami
W okolicznościach często charakteryzujących się przemocą i agresją doceniony przez krytyków film Barry’ego Jenkinsa Moonlight bada rozwój powściągliwego i uprzejmego Chirona. W trzech rozdziałach – zatytułowanych Mały, Chiron i Czarny – film ukazuje skrzyżowanie tożsamości queer z czarnym doświadczeniem widzianym oczami Afroamerykanina. Chiron równoważy presję dostosowania się do stereotypów „męskości” po prostu istnieniem, analizując hipermęskość narzucaną czarnym mężczyznom i chłopcom, co jest rozmową często uważaną za tabu w kulturze. Nagrodzony Oscarem film wnikliwie bada proces dojrzewania Chirona, poprawiając reprezentację LGBTQIA+ w społeczności Czarnych.
Podróż przez bogate historie
Historia Celie w Kolorze fioletu opowiada o odnalezieniu swojego głosu. Film oparty na nagrodzonej Nagrodą Pulitzera powieści Alice Walker przedstawia podróż Celie w poszukiwaniu mądrości, wiedzy i pewności siebie, aby móc stanąć w obronie siebie, ewoluując na oczach widzów. W swoim pierwszym dużym filmie Goldberg znakomicie dźwiga ciężar emocjonalny bohatera, wykazując na początku delikatną cierpliwość, która rozwija się w potężne posiadanie praw nadanych mu przez Boga. “Jestem tutaj!” – stwierdzenie powtórzone w roli Fantasii Barrino w Kolorze fioletu (2024) – doskonale oddaje wyzwolenie Celie z łańcuchów traumy pokoleniowej.
Inspirujące historie dla każdego
Chris Gardner to bezdomny, niedawno rozwiedziony, borykający się z problemami ojciec mieszkający w sercu San Francisco, który pomimo stojących przed nim wyzwań nieprzerwanie stara się zapewnić byt swojemu synowi i sobie. Oparta na wspomnieniach prawdziwego Chrisa Gardnera, który na początku lat 80., zanim został maklerem giełdowym, zmagał się z bezdomnością, film W pogoni za szczęściem przedstawia Willa Smitha jako sprytnego i zaradnego sprzedawcę, któremu w poszukiwaniu stałego dochodu grozi udręka. Znajdujący się w obliczu ruiny finansowej, gdy wszystko stawiane jest przeciwko niemu, Gardner jest przedstawiany jako ktoś, kto wykorzystuje swoją kreatywność i optymizm na swoją korzyść, podkreślając przekonanie, że stan twojej mentalności może ostatecznie najlepiej przełożyć się na rzeczywistość.
Odważna reprezentacja czarnej społeczności
Akcja filmu Ma Rainey's Blues rozgrywa się w latach dwudziestych XX wieku, u szczytu ruchu wyzwolenia kobiet, i opowiada historię zmarłej Matki Bluesa, Ma Rainey. Rainey, artystka nagraniowa znana ze swojego potężnego głosu, zdaje sobie sprawę z tego, jakie towary dostarcza tak zwanym białym dyrektorom branży nagraniowej, których „niczego nie obchodzi”. Wykorzystując to na swoją korzyść, piosenkarka wyznacza rygorystyczne granice sposobu, w jaki będzie prowadziła interesy. Film, w którym występują Colman Domingo i nieżyjący już Chadwick Boseman, jest bezpośrednio oparty na sztuce Augusta Wilsona z 1982 roku pod tym samym tytułem, opartej na prawdziwej Gertrude „Ma” Rainey. Ten dostępny wyłącznie na platformie Netflix film, poruszający tematykę seksualności i wzmacniania pozycji kobiet, celebruje indywidualność Czarnych przez pryzmat historii.
Znaczenie różnorodności reprezentacji
Barbie Grety Gerwig opowiedziała historię stereotypowej blondynki i niebieskookiej Barbie (Margot Robbie), która odnalazła sens. Ale jaka jest historia czarnej Barbie? „Czarna Barbie” serwisu Netflix, wyreżyserowana przez Laguerię Davis, dokumentuje kulturowe i społeczno-gospodarcze skutki wprowadzenia przez firmę Mattel afroamerykańskich lalek Barbie. W czasach, gdy białe rysy twarzy uważano za standard piękna, wprowadzenie czarnej Barbie oznaczało znaczącą zmianę w kierunku widoczności i postępu dla dzieci, które nie miały zabawek wyglądających jak one. Posłuchaj wypowiedzi twórców, którzy pomogli w realizacji tego pomysłu, a także znanych aktorek, komików i dyrektorów, którzy zastanawiają się nad wpływem, jaki ich czarne lalki wywarły na ich dorastanie, gdy film pojawi się w serwisie Netflix 11 czerwca.
J'adore les séries télévisées et les films. Fan de séries des années 80 au départ et toujours accroc aux séries modernes, ce site est un rêve devenu réalité pour partager ma passion avec les autres. Je travaille sur ce site pour en faire la meilleure ressource de séries télévisées sur le web. Si vous souhaitez contribuer, veuillez me contacter et nous pourrons discuter de la manière dont vous pouvez aider.
